Αλεξανδρινό ή Ποϊνσέτια

Το Αλεξανδρινό ή Χριστολούλουδο

ή Αστέρι της Βηθλεέμ ή Ποϊνσέτια (Euphorbia pulcherrima) είναι ένα σημαντικά εμπορικό είδος φυτού, ενδημικό στο Μεξικό, όπου βρίσκεται σε άγρια κατάσταση στα τροπικά δάση σε μέτρια υψόμετρα. Το γένος Euphorbia ονομάστηκε προς τιμήν του Εύφορβου, Έλληνα ιατρού της αρχαιότητας. Το όνομα pulcherrima του είδους σημαίνει "πιο όμορφη". Το κοινό αγγλικό όνομα «Ποϊνσέτια»( poinsetia) επιλέχθηκε από τον ιστορικό και κηπουρό William H. Prescott στα μέσα του 19ου αιώνα, για να τιμήσει τον Joel Roberts Poinsett ο οποίος εισήγαγε το είδος στις ΗΠΑ το 1828. Το Αλεξανδρινό είναι ιδιαίτερα γνωστό για το κόκκινο και το πράσινο φύλλωμα και χρησιμοποιείται ευρέως στις χριστουγεννιάτικες διακοσμήσεις. Υπάρχουν πάνω από 100 καλλιεργούμενες ποικιλίες Αλεξανδρινού.

Περιγραφή
Το Αλεξανδρινό είναι ένας θάμνος με μεγάλα, σκούρα, πράσινα, ωοειδή φύλλα, «οδοντωτά» στις πλευρές και μυτερά στις άκρες. Αναδύονται από λεία, πράσινα, όρθια στελέχη. Τα χρωματιστά βράκτια, των οποίων το χρώμα πιο συχνά είναι φλογερό κόκκινο, (αλλά μπορεί να είναι και πορτοκαλί, ανοιχτό πράσινο, μπεζ, ροζ, ή λευκό) συχνά συγχέονται με πέταλα λουλουδιών, λόγω του χρώματός τους, αλλά στην πραγματικότητα είναι φύλλα. Τα λουλούδια είναι λιτά και εμφανίζονται στις άκρες των βλαστών το χειμώνα. Τα πραγματικά λουλούδια είναι αρκετά μικρά (είναι αυτά τα κίτρινα στο κέντρο των έξοχα χρωματισμένων "βρακτίων"). Τα βράκτια είναι στην πραγματικότητα τροποποιημένα φύλλα. Τα χρώματα των κλαδιών δημιουργούνται μέσω φωτοπεριοδισμού, που σημαίνει ότι απαιτούν σκοτάδι(12 ώρες για τουλάχιστον πέντε ημέρες στη σειρά) για να αλλάξουν χρώμα. Την ίδια στιγμή, τα φυτά χρειάζονται άφθονο φως κατά τη διάρκεια της ημέρας για  φωτεινότερο χρώμα.

Tips
Αντίθετα με τη θεωρία ότι τα Αλεξανδρινά των Χριστουγέννων είναι μονοετή φυτά, τα Αλεξανδρινά που διατίθενται στο εμπόριο τα Χριστούγεννα είναι επιλεγμένες ποικιλίες νάνοι  προσαρμοσμένα να αναπτύσσονται καλύτερα σε γλάστρα και να έχουν μεγαλύτερα «λουλούδια». Απλά τα περισσότερα παράγονται σε θερμοκήπια, με αποτέλεσμα, όταν τα βγάζουμε έξω, να σοκάρονται και να παγώνουν.  Αρχικά κρατήστε το Αλεξανδρινό μέσα στο σπίτι, σε σημείο που να έχει άφθονο φως, μακριά όμως από πηγές θερμότητας. Ποτίζετέ το όπως και όλα τα φυτά εσωτερικού χώρου (όταν στεγνώνει το χώμα).

Κάποια στιγμή τα φύλλα, κόκκινα και πράσινα, θα αρχίσουν να μαυρίζουν και εν τέλει να πέφτουν. Αυτό είναι πλήρως φυσιολογικό, γιατί πρόκειται για φυλλοβόλο  φυτό. Κλαδέψτε αυστηρά τα κλαδιά (30-40cm από το χώμα), κρατήστε το ωστόσο μέσα στο σπίτι μέχρι να περάσουν τα κρύα μειώνοντας το πότισμα και όταν αρχίσει να γλυκαίνει ο καιρός βγάλτε το έξω. Το Αλεξανδρινό σας θα αρχίσει εκ νέου να βγάζει καινούρια βλαστάρια. Από εκεί και πέρα αφήστε το φυτό στη βεράντα σας και φροντίστε το όπως τα υπόλοιπα φυτά σας.

 Infos

• Οι Αζτέκοι χρησιμοποιούσαν το φυτό για να παράγουν ερυθρά χρωστική ουσία αλλά και ως αντιπυρετικό φάρμακο.  
• Ο συσχετισμός του Αλεξανδρινού με τα Χριστούγεννα ξεκίνησε στο Μεξικό τον 16ο αιώνα, όπου ο μύθος μιλάει για ένα μικρό κορίτσι, την Πεπίτα ή Μαρία, που ήταν πολύ φτωχή για να προσφέρει ένα δώρο για τον εορτασμό των γενεθλίων του Ιησού. Ένας άγγελος της είπε να μαζέψει τα αγριόχορτα από η άκρη του δρόμου και να τα τοποθετήσει μπροστά από το ιερό της εκκλησίας. Τότε βυσσινί άνθη φύτρωσαν κι έτσι δημιουργήθηκαν τα όμορφα Αλεξανδρινά. Από τον 17ο αιώνα, οι Φραγκισκανοί μοναχοί στο Μεξικό περιλαμβάνουν τα φυτά στις εορταστικές εκδηλώσεις των Χριστουγέννων τους.
• Το σχήμα αστεριού των φύλλων λέγεται ότι συμβολίζουν το αστέρι της Βηθλεέμ και το κόκκινο χρώμα αντιπροσωπεύει τη θυσία του αίματος μέσα από την σταύρωση του Ιησού.
• Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η 12^η  Δεκεμβρίου είναι η Εθνική Ημέρα Αλεξανδρινού.

βρείτε εδώ υπέροχες ιδέες για χριστουγεννιάτικη διακόσμηση με Αλεξανδρινά

 http://spirossoulis.com/spiti-ekpliktikes-idees-diakosmisis-me-ta-pio-xristougenniatika-fyta-kai-louloudia/